Επίσης, κοινωνικοπολιτισμικοί λόγοι συμβάλλουν επιπλέον σε αυτό διότι στις σύγχρονες «δυτικές» κοινωνίες περιορίζεται η κάλυψη του σώματος με ρούχα, σε σχέση με ότι γινόταν στο παρελθόν καθώς και λόγω της μόδας περί μαυρισμένου δέρματος. Είναι κρίμα να υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι χάνουν ακόμα και τη ζωή τους λόγω του καρκίνου του δέρματος. 

Σε όλα τα ανεπτυγμένα κράτη έχουν ξεκινήσει εκστρατείες ενημέρωσης όσον αφορά την διάγνωση και την έγκυρη προσέλευση των ανθρώπων στον ιατρό, όταν παρατηρήσουν οποιαδήποτε μεταβολή στο δέρμα τους. Η διάγνωση του καρκίνου του δέρματος δεν απαιτεί ιδιαίτερες εξετάσεις. Αρκεί μια απλή ματιά από ένα έμπειρο μάτι για να μπορέσει να διαγνώσει το 99% των περιπτώσεων καρκίνου του δέρματος. Επίσης, πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι ένας καρκίνος του δέρματος, ο οποίος διαγιγνώσκεται έγκαιρα, έχει πολύ καλή πρόγνωση, δηλαδή μπορεί να αντιμετωπιστεί επιτυχώς και δεν θα αποτελέσει πρόβλημα στο μέλλον. Επομένως, θα λέγαμε ότι στις μέρες μας μπορεί να θεωρηθεί διασταλτικά ότι οι θάνατοι από τον καρκίνο του δέρματος δεν οφείλονται στην πάθηση αλλά στην αμέλεια. 

Ειδικά στη χώρα μας υπάρχει μια στρεβλή εντύπωση και διάφοροι μύθοι, που έχουν δημιουργήσει πάρα πολλά θύματα. Ο κυριότερος μύθος, που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά είναι αυτός που λέει ότι «τις ελιές του σώματος δεν πρέπει να τις πειράζουμε γιατί μπορεί να γίνουν κακοήθεια». Αυτό υπήρχε ακόμα και ως ιατρική άποψη τον 19ο αιώνα. Όμως από τότε έχουν γίνει πάρα πολλές μελέτες, και η Ιατρική έχει εμπλουτιστεί με «τόνους γνώσης», αποδεικνύοντας ότι η άποψη αυτή ήταν λανθασμένη, δηλαδή δεν υπάρχει καμία πιθανότητα η αφαίρεση ενός σπίλου να δημιουργήσει καρκίνο. Αντίθετα η μη αφαίρεση ενός σπίλου, ο οποίος θεωρείται ύποπτος, μπορεί να στοιχήσει ακόμα και τη ζωή του ατόμου που τον παραμελεί. 

Στις μέρες μας υπάρχει αρκετά μεγάλη εκστρατεία ενημέρωσης, η οποία προσπαθεί να καθοδηγήσει τον κόσμο στο να συνειδητοποιήσει ότι οποιαδήποτε βλάβη του δέρματος  μεταβάλλεται σε χρώμα, σχήμα, ή μέγεθος πρέπει άμεσα να εξετάζεται από τον πλαστικό χειρουργό ή τον δερματολόγο που είναι οι δύο ειδικότητες εκείνες που είναι αρμόδιες για την αντιμετώπιση του καρκίνου του δέρατος . Στην περίπτωση του καρκίνου του δέρματος, η έγκαιρη διάγνωση οδηγεί στην τέλεια θεραπεία. Η άποψη ότι δεν πρέπει να αφαιρούμε τους σπίλους, γιατί μπορεί να δημιουργήσουν κακοήθεια, πρέπει να ξεχαστεί δια παντός. Ο πλαστικός χειρουργός, με βάση τις επιστημονικές του βάσεις, γνωρίζει αν πρέπει να αφαιρέσει ένα σπίλο και τον τρόπο που θα το κάνει αυτό. 

Ποιοι σπίλοι πρέπει να αφαιρούνται

Με βάση τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, οι σπίλοι που πρέπει να αφαιρούνται και να εξετάζονται είναι αυτοί οι οποίοι:

1. μεταβάλλονται σε σχήμα, χρώμα, μέγεθος
2. βρίσκονται σε περιοχές συνεχούς τραυματισμού
3. βρίσκονται σε παλάμες, πέλματα
4. μελαγχρωματικοί σπίλοι που έχουν μήκος πάνω από 7 χιλιοστά 

Οποιοσδήποτε σπίλος εκπίπτει σε αυτές τις κατηγορίες θα πρέπει να αφαιρείται άμεσα και να αποστέλλεται για βιοψία. Αυτοί οι σπίλοι δεν πρέπει να αφαιρούνται μερικώς αλλά εξ ολοκλήρου, δηλαδή η βιοψία πρέπει να αποτελεί και αφαίρεση του σπίλου. Το αποτέλεσμα της βιοψίας θα καθοδηγήσει για το αν θα πρέπει να υπάρξει κάποια συμπληρωματική διαδικασία ή όχι. 

ΕΙΔΗ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ

Τα είδη του καρκίνου του δέρματος διακρίνονται κυρίως σε 3 κατηγορίες. Φυσικά, πέρα αυτών των τριών κατηγοριών, το κύτταρο του δέρματος μπορεί θεωρητικά να αναπτύξει κάποια κακοήθεια κι επομένως υπάρχουν πάρα πολλά είδη καρκίνου του δέρματος. Τα βασικότερα όμως είναι τα βασικοκυτταρικά καρκινώματα  ή επιθηλιώματα, τα ακανθοκυτταρικά καρκινώματα ή μαλπιγιακά και τα μελανώματα. 

Βασικοκυτταρικό Καρκίνωμα 

Πρόκειται για μια κακοήθεια, η οποία θα λέγαμε βρίσκεται στο όριο του να θεωρηθεί κακοήθεια. Στην πράξη πρόκειται για βλάβες, οι οποίες, αν αφαιρεθούν, δεν δημιουργούν κανένα άλλο πρόβλημα διότι δεν κάνουν μεταστάσεις. Η αφαίρεσή τους επί υγιών ορίων, δηλαδή να αφαιρεθεί όλη η βλάβη έως ότου στα όρια της εξαίρεσης να υπάρχει παντού υγιής ιστός, σημαίνει και τη θεραπεία τους. Καλό είναι να αφαιρούνται όταν είναι ακόμα αρκετά μικρά σε μέγεθος, ιδίως όταν βρίσκονται σε περιοχές του προσώπου, που η αποκατάσταση του ελλείμματος γίνεται πιο δύσκολη όσο μεγαλύτερος είναι ο βαθμός αφαίρεσης . Η αφαίρεση τους είναι χειρουργική και να αφαιρούνται σε τέτοιο πιθανό βάθος ιστού, ώστε να έχουμε ριζικότητα. Η έκθεση στον ήλιο συμβάλλει στην εμφάνιση τους, όπως άλλωστε και σε όλους τους καρκίνους του δέρματος. Εμφανίζονται σαν μια πληγή που δεν κλείνει στο πέρασμα του χρόνου.

Ακανθοκυτταρικά Καρκινώματα

Τα ακανθοκυτταρικά καρκινώματα εντοπίζονται κυρίως στα χείλη, σε βλεννογόνους, αλλά μπορεί να εμφανιστούν και σε οποιοδήποτε άλλο σημείο. Έχουν μεγαλύτερο βαθμό κακοήθειας σε σχέση με τα βασικοκυτταρικά και κάνουν μεταστάσεις. Εμφανίζονται ως μια προεξοχή του δέρματος, παράλληλα με την εικόνα πληγής, η οποία αυξάνεται μέσα σε διάστημα λίγων μηνών. Εάν αντιμετωπιστούν έγκαιρα, δεν κάνουν μεταστάσεις. Εάν όμως καθυστερήσει η αφαίρεσή τους, τότε μπορεί να δημιουργήσουν μεταστάσεις στους λεμφαδένες της περιοχής ή και ακόμα μακρύτερα. Η έγκαιρη αφαίρεση τους είναι πολύ σημαντική ώστε να μην προλάβουν να δώσουν μεταστάσεις. 

Μελάνωμα

Τα μελανώματα είναι ο κακοηθέστερος καρκίνος του δέρματος κι εμφανίζεται με διάφορες μορφές. Συνήθως είναι ένας σκουρόχρωμος σπίλος με ακανόνιστα όρια, ο οποίος αυξάνεται πολύ γρήγορα σε μέγεθος. Άλλες φορές εμφανίζεται σαν ένα εξόγκωμα μαύρου χρώματος, το οποίο μεγαλώνει σε ύψος κυρίως, αλλά και σε πλάτος. Δεν πρέπει να γελιόμαστε όμως, διότι το μελάνωμα μπορεί να έχει και άλλες μορφές εκτός από αυτές που προαναφέραμε και που είναι οι βασικότερες. Εάν αφαιρεθεί σε πολύ πρώιμο στάδιο, δεν δημιουργείται κανένα πρόβλημα και η αφαίρεσή του είναι οριστική θεραπεία. Η αμέλεια όμως στην αφαίρεσή του οδηγεί σε απώλεια ζωής. 

Το μελάνωμα κάνει εύκολα μεταστάσεις σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος, κυρίως όμως κάνει τοπικές μεταστάσεις στους λεμφαδένες και στον εγκέφαλο. Εμφανίζεται κυρίως σε περιοχές του σώματος που είναι εκτεθειμένες στον ήλιο όπως το πρόσωπο, τα χέρια και τα πόδια. Έχει αποδειχθεί ότι και η απότομη έκθεση στον ήλιο σε ανθρώπους που συνήθως δεν εκτίθενται είναι μια από τις αιτίες εμφάνισης μελανώματος. Δηλαδή άτομα που ζουν όλο το χρόνο σε κλειστό περιβάλλον αλλά και το καλοκαίρι κάνουν μια έντονη απότομη έκθεση στον ήλιο, έχουν αυξημένες πιθανότητες εμφάνισης μελανώματος. Η πρόγνωση, δηλαδή η αναμενόμενη εξέλιξη της νόσου, έχει να κάνει κυρίως με το βάθος διείσδυσης, δηλαδή το πάχος του μελανώματος. Επίσης, και πολλοί άλλοι παράγοντες παίζουν ρόλο στην πρόγνωση. 

Ο καρκίνος του δέρματος ιδανικά δεν θα έπρεπε να δημιουργεί απώλειες ζωών. Εάν όλοι οι άνθρωποι ήταν ενημερωμένοι ως προς οποιαδήποτε μεταβολή σε οποιονδήποτε σπίλο του δέρματος κι εξετάζονταν εγκαίρως από τον ειδικό γιατρό, τότε όλα τα περιστατικά  θα αντιμετωπίζονταν έγκαιρα κι επομένως αυτό θα οδηγούσε σε ολοκληρωτική θεραπεία. Η ενημέρωση είναι η καλύτερη θεραπεία, όσον αφορά στον καρκίνο του δέρματος.