Παρότι στη σημερινή εποχή πολλές φορές η χειρουργική αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού γίνεται με μερική μαστεκτομή κι επομένως χωρίς την παντελή απώλεια του μαστού, υπάρχουν ακόμα περιπτώσεις που ο μαστός πρέπει να αφαιρεθεί εξ ολοκλήρου. Μερικές φορές, μάλιστα, πρέπει να αφαιρεθούν ταυτόχρονα ή διαδοχικά και οι δύο μαστοί. 

Ο μαστός αποτελεί σύμβολο θηλυκότητας για την γυναίκα κι επομένως η απώλειά του δημιουργεί τραύμα στον ψυχισμό, διότι την κάνει να αισθάνεται λιγότερο γυναίκα. Επομένως, οι γυναίκες, που έχουν χάσει το μαστό τους, θέλουν κατά το δυνατό να τον αποκαταστήσουν άμεσα. Αυτό κάποιες φορές είναι εφικτό αλλά κάποιες άλλες φορές πρέπει απλώς να περιμένουν για ένα χρονικό διάστημα μέχρι να διορθωθεί το ογκολογικό μέρος της νόσου και κατόπιν να δοθεί το πράσινο φως για την διόρθωση του αισθητικού μέρους. 

Το αν θα γίνει άμεσα ή όχι η αποκατάσταση εξαρτάται καθαρά και μόνο από την ογκολογική κατάσταση της ασθενούς. Είναι μια απόφαση που δεν λαμβάνει ο πλαστικός χειρουργός αλλά ο ογκολόγος που παρακολουθεί τη γυναίκα και ο χειρουργός μαστού που έκανε την μαστεκτομή. Αυτοί θα πρέπει να δώσουν την άδεια και να συμβουλεύσουν τη γυναίκα για το χρόνο που μπορεί ο ο πλαστικός χειρουργός να προχωρήσει τη διαδικασία της αποκατάστασης. 

ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΜΑΣΤΟΥ

Αποκατάσταση μαστού με ενθέμα και χρήση διατατήρα δέρματος

Είναι ο συνηθέστερος τρόπος αποκατάστασης του μαστού. Πάνω από τις μισές περιπτώσεις αποκατάστασης γίνονται με τον τρόπο αυτό. Ο πλαστικός χειρουργός κάνει μια επέμβαση κατά την οποία τοποθετεί έναν διατατήρα δέρματος κάτω από το δέρμα ή κάτω από τον μυ ο οποίος βρίσκεται κάτω από το δέρμα. Το ιδανικό είναι να υπάρχει αρκετό πάχος κάλυψης πάνω από τον διατατήρα. Ο διατατήρας είναι ένα μπαλονάκι στην ουσία φτιαγμένο από σιλικόνη το οποίο έχει μια βαλβίδα έτσι ώστε να μπορεί να τοποθετείται μέσα του σταδιακά φυσιολογικός ορός. Ο φυσιολογικός ορός τοποθετείται σιγά σιγά προκειμένου να γεμίσει το μπαλονάκι. Δύο με τρεις εβδομάδες μετά την τοποθέτηση του ξεκινάει η διάταση του διατατήρα. Η ασθενής πηγαίνει στο ιατρείο του πλαστικού χειρουργού, ο οποίος τοποθετεί μια ποσότητα φυσιολογικού ορού μέσω της βαλβίδας γεμίζοντας έτσι σταδιακά το διατατήρα. Γίνονται διαδοχικές επισκέψεις μέχρι να επιτευχθεί ο επιθυμητός όγκος σε αυτόν. Ο όγκος, στον οποίο θα γίνει η διάταση, θα πρέπει να είναι λίγο μεγαλύτερος από τον όγκο που επιθυμούμε να έχει ο μαστός. Αυτό πρέπει να γίνει διότι θα πρέπει να υπάρχει περίσσια δέρματος για να είναι πιο φυσική η ελαφρά πτώση του μαστού, όταν θα μπει το ένθεμα. Δηλαδή ο μαστός θα πρέπει να μην είναι πολύ διατεταμένος διότι αυτό φαίνεται αφύσικο. Κατόπιν αφότου επιτευχθεί αυτή η υπερδιάταση, περιμένουμε 3 μήνες για να σταθεροποιηθεί το δέρμα στη νέα αυτή θέση. Κατόπιν γίνεται μία άλλη επέμβαση, κατά την οποία ο πλαστικός χειρουργός αφαιρεί τον διατατήρα και τοποθετεί ένα ένθεμα σιλικόνης. Αυτό θα δώσει μια εικόνα αρκετά καλή, η οποία βέβαια δεν θα είναι ακριβώς ίδια με τον άλλο μαστό αλλά θα πλησιάζει. 

Για να μην γίνουν δύο επεμβάσεις υπάρχει και η επιλογή των ενθεμάτων τύπου BECKER. Αυτά είναι ενθέματα και διατατήρες μαζί . Δηλαδή γίνεται η τοποθέτηση του ενθέματος τύπου BECKER, το οποίο αποτελείται από ένα εξωτερικό περίβλημα σιλικόνης. Μέσα στο ένθεμα Becker υπάρχει ρευστή σιλικόνη και μέσα στη σιλικόνη υπάρχει ένας θάλαμος, εντός του οποίου τοποθετείται φυσιολογικός ορός. Δηλαδή είναι ένα ένθεμα διπλού τοιχώματος. Το ένθεμα τύπου BECKER αφού διαταθεί αφήνεται ως έχει και δεν χρειάζεται η δεύτερη επέμβαση της αφαίρεσης και τοποθέτησης ενθέματος σιλικόνης. Πάντως, εάν η γυναίκα το επιθυμεί, μπορεί να γίνει και αφαίρεση του ενθέματος Becker και η τοποθέτηση του ενθέματος σιλικόνης που χρησιμοποιείται συνήθως στην αυξητική στήθους.

Αποκατάσταση μαστού με τοποθέτηση κρημνού TRAM ορθού κοιλιακού μυός

Οι επεμβάσεις αυτές χρησιμοποιούνται εάν η επανόρθωση με χρήση ενθεμάτων δεν είναι επιθυμητή ή δεν είναι εφικτή. Έχει το πλεονέκτημα ότι η αποκατάσταση  γίνεται σε μία διαδικασία. Βέβαια, η επέμβαση είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με την επέμβαση τοποθέτησης διατατήρων ή ενθεμάτων. Κατά τη διαδικασία αυτή ο πλαστικός χειρουργός αποκολλά ένα τμήμα από το κατώτερο μέρος του δέρματος και λίπους της κοιλιάς και το μεταφέρει, προκειμένου να αποκαταστήσει το μαστό. Δηλαδή χρησιμοποιεί τον όγκο του λίπους και του δέρματος του κατώτερου μέρους της κοιλιάς, όταν αυτή είναι χαλαρή κι επομένως δεν χρειάζεται, για να δημιουργήσει όγκο στο μαστό. Προφανώς, απευθύνεται σε περιπτώσεις που υπάρχει χαλαρή κοιλιά και περίσσια δέρματος και λίπους. Στην πράξη γίνεται μια κοιλιοπλαστική και το δέρμα και λίπος, το οποίο θα αφαιρεθεί και δεν είναι χρήσιμο, το χρησιμοποιούμε για να δημιουργήσουμε νέο μαστό. 

Η μέθοδος αυτή έχει πολλές διαφοροποιήσεις: 

Α) χρήση του ορθού κοιλιακού μυός ως μέσο για να αιματώνεται ο ιστός που μεταφέρουμε. Μαζί με το  δέρμα και το λίπος του κατώτερου μέρους της κοιλιάς, μεταφέρουμε και τον έναν από τους δύο ορθούς κοιλιακούς μύες, διότι αυτοί θα δίνουν την αγγείωση για να μην νεκρωθεί το μέρος αυτό. Η επέμβαση έχει το μειονέκτημα ότι αδυνατίζει κατά ένα μέρος το κοιλιακό τοίχωμα. 

Β) Χρήση και των δύο ορθών κοιλιακών μυών για την αιμάτωση. Το πλεονέκτημα είναι ότι υπάρχει καλύτερη αιμάτωση στο τμήμα αυτό του ιστού και άρα η πιθανότητα νέκρωσης είναι πολύ μικρότερη. Το μειονέκτημα είναι ότι αδυνατίζουμε περαιτέρω το κοιλιακό τοίχωμα. Για να περιορίσουμε αυτό το μειονέκτημα, μπορεί να τοποθετηθεί ένα πλέγμα για την ενίσχυση του κοιλιακού τοιχώματος. 

Γ) Λήψη του ιστού  ως ελεύθερου κρημνού. Δηλαδή οι μύες παραμένουν αλλά λαμβάνεται το τμήμα του ιστού με τα αγγεία, τα οποία περνούν μέσα από τον μυ. Τα αγγεία αυτά μπορούν να ενωθούν με τα αγγεία στην περιοχή του μαστού, έτσι ώστε να συνεχίσει να υπάρχει αιμάτωση στον μεταφερθέντα ιστό. Η ένωση αυτή γίνεται με τη χρήση μικροσκοπίου, με μικροχειρουργικές τεχνικές. 

Αποκατάσταση με τον πλατύ ραχιαίο μυ

Ο πλατύς ραχιαίος μυς βρίσκεται στο άνω μέρος της πλάτης. Δεν έχει αρκετό όγκο και για αυτό το λόγο όταν γίνεται αποκατάσταση με τον μυ αυτό θα πρέπει να τοποθετηθεί και ένθεμα σιλικόνης. Χρησιμοποιείται όμως όταν θέλουμε να τοποθετήσουμε δέρμα στο μέρος του μαστού, το οποίο να έχει και το πάχος του μυός προκειμένου να δώσει καλύτερη κάλυψη στο ένθεμα. Κυρίως δηλαδή πρόκειται για περιπτώσεις όπου η ποιότητα του δέρματος στην περιοχή του μαστού δεν είναι καλή λόγω ακτινοβολίας ή άλλων διαδικασιών. Στην περίπτωση αυτή ο πλαστικός χειρουργός παίρνει ένα τμήμα ιστού από την πλάτη και το μεταφέρει στο μπροστινό μέρος του στήθους. Προκειμένου αυτό να μην νεκρωθεί, διατηρεί άθικτα τα αγγεία τα οποία το αιματώνουν. Το πλεονέκτημα της τεχνικής αυτής είναι ότι δίνει μια καλή κάλυψη κι επομένως φυσικό αποτέλεσμα στο μαστό. Το μειονέκτημα είναι ότι υπάρχει μια τομή στην πλάτη, η οποία όμως μπορεί να τοποθετηθεί στην περιοχή του στηθόδεσμου ώστε να καλύπτεται. 

Αποκατάσταση με εμφύτευση λίπους

Πρόκειται για μια νέα μέθοδο που απευθύνεται στα άτομα εκείνα τα οποία έχουν την υπομονή να υποστούν πολλαπλές επεμβάσεις τοποθέτησης λίπους στην περιοχή και που έχουν αρκετό, ανεπιθύμητο λίπος σε άλλες περιοχές του σώματος. Η μέθοδος έχει το πλεονέκτημα ότι δεν πρόκειται για μια ιδιαιτέρως βαριά επέμβαση. Στην ουσία, γίνεται μια λιποαναρρόφηση σε κάποια σημεία του σώματος και η εμφύτευση στην περιοχή του στήθους τού λίπους αυτού, που πήρε κι επεξεργάστηκε ο πλαστικός χειρουργός. Άλλο πλεονέκτημα είναι ότι μπορεί η γυναίκα να βελτιώσει και άλλες περιοχές του σώματός της κάνοντας λιποαναρρόφηση, χρησιμοποιώντας για το γέμισμα του νέου μαστού, το λίπος που θα πετιόνταν. Το μειονέκτημα είναι ότι, όπως αναφέρουμε παραπάνω, πρέπει να γίνουν πολλαπλές επεμβάσεις, διότι σε κάθε συνεδρία το λίπος, το οποίο θα τοποθετηθεί, δεν μπορεί να είναι πολύ μεγάλου όγκου, διότι ένα μέρος αυτού θα απορροφηθεί από τον οργανισμό. Κάνοντας όμως 2-3 φορές την διαδικασία μπορεί η γυναίκα να βελτιώσει και τις γραμμές του σώματός της και να αποκτήσει έναν μαστό, ο οποίος επιπλέον θα έχει το πλεονέκτημα ότι αποτελείται από ένα δικό της υλικό. Η πιθανότητα επιπλοκών είναι πολύ μικρότερη από αυτή οποιασδήποτε άλλης επέμβασης και τα αποτελέσματα δείχνουν πολύ φυσικά. Ταυτόχρονα, μπορεί να επιτευχθεί και η διάταση του δέρματος. Ακόμα και αν σε κάποια στιγμή αποφασίσει η γυναίκα αυτή να τοποθετήσει ένα ένθεμα και πάλι θα υπάρχει το πλεονέκτημα ότι θα υπάρχει αρκετό πάχος κάλυψης κι επομένως τα αποτελέσματα θα είναι πολύ φυσικά και το ένθεμα δεν θα ψηλαφάται. 

Με βάση τα παραπάνω βλέπουμε ότι υπάρχουν πάρα πολλές επιλογές σε μια γυναίκα, η οποία θέλει να αποκαταστήσει τους μαστούς της. Όλες οι γυναίκες που έχουν προβεί στη διαδικασία αυτή λένε ότι άξιζε τον κόπο διότι τους δημιούργησε μια ψυχική ανάταση, την οποία είχαν ανάγκη μετά από το ψυχολογικό και σωματικό  τραύμα που τους δημιούργησε η διαδικασία της μαστεκτομής.